- burulu
- прил. скрученный, завитой
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
burulu
Смотреть что такое "burulu" в других словарях:
burulu — 1. sif. Buruq, burulmuş, buruqburuq. <Nadir> . . Zeynəbin zərif yanaqlarına tökülmüş burulu saçlarını yad edirdi. B. T.. 2. z. və sif. Əyri, dalğavari, qıvrıla qıvrıla. Burulu axan çayın qırağına zil bir qaranlıq çökmüş(dü). S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bürülü — sf. Bürünmüş … Çağatay Osmanlı Sözlük
